a story lives forever
Register
Sign in
Form submission failed!

Stay signed in

Recover your password?
Register
Form submission failed!

Web of Stories Ltd would like to keep you informed about our products and services.

Please tick here if you would like us to keep you informed about our products and services.

I have read and accepted the Terms & Conditions.

Please note: Your email and any private information provided at registration will not be passed on to other individuals or organisations without your specific approval.

Video URL

You must be registered to use this feature. Sign in or register.

NEXT STORY

Forging an academic career for myself in the West

RELATED STORIES

The fundamental importance of public activism
Aleksander Smolar Political scientist
Comments (0) Please sign in or register to add comments

This determination, this decision took a long time to reach. I mean, as I've mentioned a few times already, the crucial issue was whether it felt like it all made sense. I'm talking about the two areas which for me were of fundamental importance – I wasn't able to find fulfilment either intellectually or through public activism. In addition, personally I was also… I was lonely, I mean, for two years I was with someone whose name I've already mentioned a few times. But anyway… that relationship didn't last. This played a role. Later, it most definitely played a role in my staying… that story I told you, so typical of communist Poland – that denunciation of me to the director of the place where I was working. It seemed so absurd, so grotesque and it showed me that I couldn't count on being left in peace in a normal place of work where even the scope of my activity was degraded. This played a decisive role and made me want to return to the intellectual life. I mean, I made this decision because I had the feeling that there was no place for me in public life in Poland even if I was prepared to pay the highest price of all.

To postanowienie o wyjeździe, to... to był długi proces. To znaczy, jak już parokrotnie mówiłem, podstawową sprawą był problem poczucia sensu. To znaczy dwie te dziedziny, które dla mnie miały zasadnicze znaczenie – nie mogłem się w nich realizować ani intelektualnie, ani w działalności publicznej. Na dodatek osobiście też byłem samotny, to znaczy przez dwa lata byłem związany z osobą, którą wymieniałem już parokrotnie. Ale w każdym razie ten związek się rozpadł. To odgrywało rolę. Później na pewno odgrywało rolę to... ta historia, którą opowiedziałem – taka typowo polsko-ludowa – tego donosu do mojego dyrektora w przedsiębiorstwie, w którym pracowałem. To znaczy wydawało mi się tak... tak absurdalna, tak groteskowa, prawda. I to mi też pokazywało, że nawet nie mogę liczyć na spokój w takim normalnym nawet przedsiębiorstwie, gdzie jestem zdegradowany – że tak powiem – w mojej możliwości działania. To... to odgrywało rolę i również taka zdecydowana rola, chęć, wola powrotu do życia intelektualnego. To znaczy, że dokonałem wyboru w związku z tym, że miałem to poczucie, miałem świadomość, że w życiu publicznym nie ma dla mnie miejsca w Polsce i nawet jeżeli gotów byłbym zapłacić najwyższą cenę.

Aleksander Smolar (b. 1940) is a Polish writer, political activist and adviser, vice-president of the Institute for Human Sciences and president of the Stefan Batory Foundation.

Listeners: Vitek Tracz

Vitek Tracz is a London-based entrepreneur who has been involved in science publishing, pharmaceutical information and mobile phone-based navigation.

Tags: public activism, loneliness, denunciation, intellectual life

Duration: 1 minute, 46 seconds

Date story recorded: September 2017

Date story went live: 20 December 2018