a story lives forever
Register
Sign in
Form submission failed!

Stay signed in

Recover your password?
Register
Form submission failed!

Web of Stories Ltd would like to keep you informed about our products and services.

Please tick here if you would like us to keep you informed about our products and services.

I have read and accepted the Terms & Conditions.

Please note: Your email and any private information provided at registration will not be passed on to other individuals or organisations without your specific approval.

Video URL

You must be registered to use this feature. Sign in or register.

NEXT STORY

A good doctor must be able to observe and make associations

RELATED STORIES

The doctors have changed
Marek Edelman Social activist
Comments (0) Please sign in or register to add comments

[Q] Oddział istnieje już przecież 22 lata.

Tak, ale jak wyście odeszły dwie, to ten oddział ma zupełnie inny charakter. Po pierwsze, nikt nie chce, że tak powiem, zajmować się tym, co jest, że tak powiem, niebezpośrednio do chorego, bo została tylko Mania. Przyszły te młode dziewczyny, które się nauczyły, nie mogłem ich zmusić do tego, żeby wzięły 10 elektrokardiogramów i je opisały. Jak ktoś nie chce, jak ktoś nie ma zapału... Jak Elżbieta. Ona miała zapał, ona leciała jak mówiłem źle, dobrze do biblioteki sprawdzić, czy on nie gada głupstw. Tutaj nikt nic nie sprawdza. Jak mi ktoś tutaj... wczoraj taki... mam takiego chłopaka teraz, to on mi wczoraj mówi coś: 'To jest PAT.' Wiesz co to PAT? Wiesz co to PAT? To ja mówię: 'To nie jest PAT, to jest trzepotanie przedsionków normalnie'. 'Ale to jest PAT'. No to ja mówię: 'No chcesz to jest, ale...' Bo to trzeba jemu, ja mówię trzeba jemu założyć rozrusznik i dać spokój. Nie, oni mają, oni są, oni chodzą na te kursy, tam są pewne schematy i maszyny, bo dzisiaj mało kto umie osłuchać serce, bo oni posyłają na... Jak się nazywa? Na USG i oni mają już swoje rozpoznanie, nie muszą nic robić. Mogą pogłaskać, jak jest sympatyczna pani, albo pan, to pogłaska chorą albo chorego po ręce i wtedy jest dobry doktór, bo głowy to już nie trzeba mieć, są maszyny.

[Q] No ale zmieniło się bardzo, przecież postęp jednak, nie ma co mówić, jest ogromny i...

Jest ogromny, na przykład, ale... postęp jest ogromny, ale jest zabójczy. Na przykład, stenokardie... każdy ból w klatce się dziś rozpoznaje jako stenokardię, co jest w 50 procentach oczywiście nieprawdą. I oczywiście, że ludzie się mogą mylić, ja mówię: nie trzeba robić, to nie jest stenokardia. Ale wiesz, jak ktoś mówi... jak głupi wrzuca kamień do wody, to 10 mądrych go nie może go usunąć, znaleźć, więc to jest taka sprawa. Ja powiem nie robić, a jednak ma ból. Ja wiem na sto procent, że to nie są bóle stenokardialne. Robię mu koronor, ma czyste serce, bo go boli krąg, to, tamto, bez znaczenia, jest inna medycyna i dlatego ja się już do niej nie nadaję, a ja się na tych papierkach nie znam.

[Q] No ale jednak, jak ja robiłam zestawienia, to śmiertelność w zawałach była do 30 procent wtedy z prac oddziałów, prawda, to był '72 rok bądź... '72.

14 procent, to wtedy było 14 procent, takśmy to mówili, 14 procent. Wszyscy podawali trzy procent, a myśmy podawali 14 procent, trzy razy tyle. Podawaliśmy prawdziwe dane, 30 procent to ja nie wiem, coś może, to ja nie wiem skąd to się wzięło, może to wcześniej było. Ale od czasu, kiedy zakładano rozruszniki i tak dalej to mieliśmy 14 procent śmiertelności, to jest prawdziwa śmiertelność. Wszyscy mówili 2-3 procent, no bujda z chrzanem. Więc oczywiście, ale te wszystkie stenty, co się zakłada i tak dalej, to nie jest ta prawdziwa śmiertelność, bo prawdziwa śmiertelność w zawale jest wtedy... jest 50 procent zanim przyjeżdża pogotowie. Więc to są minimalne różnice. Stent nie wiadomo, czy każdy stent jest... nie to, że jest dobrze założony. To, że przestaje boleć, to nie znaczy, że nie będzie zawału.

[Q] This department has existed now for 22 years.

Yes, but when the two of you left, it changed completely. First of all, no one wants to do things that I'd say aren't directly to do with a patient, because Mania is the only one left. Young girls came along who'd learned everything, and I couldn't force them to take 10 electrocardiograms and to write reports on them. If someone doesn't want to, isn't enthusiastic, like Elżbieta, she was enthusiastic, if what I said was wrong, she'd go straight to the bookshelves to make sure I wasn't talking rubbish. Now, no one checks anything any more. When someone here... I have this boy and he says to me, 'It's PAT.' You know what PAT is? I say, 'It isn't PAT, it's an atrial flutter', but he says, 'It's PAT', so I say, 'If that's what you want then that's what it is.' He just needs... I say, 'He just needs a pacemaker and that'll be all.' But no, they attend all of these courses where there are schemes and machines because today, few people know how to listen to the heart since everyone is sent to have an ultrasound which gives them a diagnosis and then they don't have to do anything. They can stroke the patient's hand if the patient's nice, and then they are being a good doctor because no one needs to think any more as there are these machines. There have been huge changes, after all progress has been very significant. It is significant, progress is significant but it's deadly. For example, chest pain. Today, every instance of chest pain is identified as heart-related, which in 50% of cases is not true. Of course people can be mistaken, I say, 'No, this isn't heart-related chest pain.' But if someone says... if a fool throws a stone into a lake, then 10 wise men will never find it, so that's how it looks. I'll say, 'Don't do that yet the patient has the pain. I am 100% certain that it's not heart-related, I do a coronary arteriography, his heart is clear but his vertebra is hurting', that doesn't matter... medicine has changed and I'm no good with this kind and don't know anything about these bits of paper.

[Q] Yet when I was preparing the lists, mortality from heart failure was up to 30% according to departmental figures. This was 1972.

14%, it was 14% then. That's what we said. Everyone else was insisting it was 3% but we said it was 14%, we were saying how it really was. 30% - I don't know where that came from. Perhaps that's what it used to be. But from the time we started putting in pacemakers, mortality rates were at 14% and this was the real mortality rate. Everyone was saying 2%, 3% which was a huge big lie. So of course... but all of those stents that are inserted, this isn't a true mortality rate but the true mortality rate in the case of heart attacks is 50% before the ambulance arrives. These are minimal differences. Stent... we don't know if every stent is inserted properly. Just because the pain has stopped doesn't mean there won't be a heart attack.

Marek Edelman (1919-2009) was a Jewish-Polish political and social activist and a noted cardiologist. He was the last surviving leader of the 1943 uprising in the Warsaw Ghetto. Following the Second World War, he took an active part in domestic and international politics, dedicating himself to fighting for justice and peace.

Listeners: Anka Grupinska Joanna Szczesna Joanna Klara Agnieszka Zuchowska

Anka Grupinska ukonczyla filologie angielska na UAM w Poznaniu. Wspólpracowala z poznanskimi pismami podziemnymi, wraz z innymi zalozyla i wydawala dwumiesiecznik "Czas Kultury". W latach 1988-1989 przebywala w Izraelu opracowujac wspomnienia ocalalych z Zaglady. W latach 1991-1993 pracowala jako attaché kulturalny w ambasadzie polskiej w Tel Awiwie. Od 1996 mieszka w Polsce. Anka Grupinska specjalizuje sie w tematyce stosunków polsko-zydowskich. Publikuje ksiazki (m. in. Wydawnictwo Literackie, Zydowski Instytut Historyczny, Twój Styl), artykuly prasowe (m. in. "Tygodnik Powszechny", "Rzeczpospolita"), realizuje projekty wystawiennicze. Jest takze koordynatorem miedzynarodowego projektu "Swiadek zydowskiego wieku" (archiwizowanie pamieci o zydowskiej przedwojennej Polsce), prowazi autorska audycje radiowa "O Zydach i o Polakach tez" i uczy warszawskich studentów sztuki czytania i pisanie tekstów literackich.

Anka Grupinska studied English at the Adam Mickiewicz University in Poznan, Poland. She wrote for Poznan’s underground publications and was herself one of the founding publishers of the bi-monthly Czas Kultury. She spent 1988 and 1989 in Israel compiling reminiscences of Holocaust survivors. From 1991 to 1993, she held the post of Cultural Attache at the Polish Embassy in Tel Aviv. She moved back to Poland in 1996 and now writes books on Jewish subjects, mainly dealing with the history of the Warsaw ghetto. She is also a freelance journalist for Tygodnik Powszechny. Anka Grupinska is the director of the Centropa Foundation project in Poland (oral history project) called “The Witness of the Jewish Century¿, presents her own radio programme, “Of Jews and of Poles too¿, and teaches creative writing and oral history in Collegium Civitas and SWPS in Warsaw.

Joanna Szczesna is a journalist writing for Gazeta Wyborcza. Together with Anna Bikont, she’s the author of Pamiatkowe rupiecie, przyjaciele i sny Wislawy Szymborskiej (The Recollected Flotsam, Friends and Dreams of Wislawa Szymborska) a biography of Wislawa Szymborska, the Polish winner of the Noble Prize for Literature. Since the 1970s, Joanna Szczesna has been involved with the democratic opposition movement in Poland, active in the Worker’s Defence Committee (KOR), the co-founder of the independent press in Poland: editor of KOR’s Information Bulletin, Solidarnosc Press Agency and Tygodnik Mazowsze.

Joanna Szczesna, dziennikarka "Gazety Wyborczej", autorka - wraz z Anna Bikont - biografia polskiej noblistki "Pamiatkowe rupiecie, przyjaciele i sny Wislawy Szymborskiej". Od lat 70-tych zwiazana z opozycja demokratycznaw Polsce, wspólpracowniczka Komitetu Obrony Robotników, wspóltwórczyni prasy niezaleznej w Polsce: redaktorka "Biuletynu Informacyjnego KOR-u", Agencji Prasowej "Solidarnosc" i "Tygodnika Mazowsze".

Joanna Klara Agnieszka 'Aga' Zuchowska was born 20 January 1938. Her father was killed in the Katyń massacre. After the war, she moved from Warsaw to Lódz. She obtained a degree in medicine in 1960, qualifying as a specialist in internal medicine in 1973. Dr Zuchowska worked with Marek Edelman for 15 years. In 1982 she left Poland for Algeria where she remained for the next three years, returning to Poland in 1985. She currently lives in Lódz.

Joanna Klara Agnieszka 'Aga' Zuchowska, urodzona 20 stycznia 1938. Ojciec zginal w Katyniu. Po wojnie zamieszkala w Lodzi. Studia ukonczyla w 1960 r. a specjalizacje z chorób wewnetrznych w 1973 r. Doktorat obronila we Wroclawiu. Pracowala z Markiem Edelmanen przez 15 lat. W 1982 r. wyjechala do Algerii. Wrócila do Polski w 1985 r. i mieszka obecnie w Lodzi.

Tags: department, patient, electrocardiograms, checks, artial flutter, pacemakers, courses, schemes, ultrasound, diagnosis, good doctor, machines, chest pain, heart related chest pain, coronary arteriography, mortality rates, departmental figures

Duration: 4 minutes, 14 seconds

Date story recorded: December 2003

Date story went live: 24 January 2008